کد مطلب:129641 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:129
چگونگی نماز خواندن امام در روز عاشورا
بـیـشـتـر مـورخـان نوشته اند كه امام (ع) با اصحاب در ظهر عاشورا نماز خوف به جای آوردند. [1] .
ابـن نـمـا گـفـتـه اسـت: «و گـفـتـه انـد: امام و یارانش نماز را فرادا و با اشاره به جای آوردند!» [2] .
مرحوم مقرّم نوشته است: به اعتقاد من نماز امام حسین (ع) شكسته بوده است. چرا كه ایشان در دوم مـحرّم در كربلا فرود آمد و از آنجا كه از جدّشان شنیده بود و خودش نیز می دانست كه در روز عاشورا كشته می شود، نمی توانست نیت اقامت كند. چرا كه نمی توانست ده روز بـمـانـد. كـسانی كه به این نكته واقف نبوده اند، تصور كرده اند كه امام (ع) نماز خوف به جای آورده است!» [3] .
ابـن نـمـا گـفـتـه اسـت: «و گـفـتـه انـد: امام و یارانش نماز را فرادا و با اشاره به جای آوردند!» [2] .
مرحوم مقرّم نوشته است: به اعتقاد من نماز امام حسین (ع) شكسته بوده است. چرا كه ایشان در دوم مـحرّم در كربلا فرود آمد و از آنجا كه از جدّشان شنیده بود و خودش نیز می دانست كه در روز عاشورا كشته می شود، نمی توانست نیت اقامت كند. چرا كه نمی توانست ده روز بـمـانـد. كـسانی كه به این نكته واقف نبوده اند، تصور كرده اند كه امام (ع) نماز خوف به جای آورده است!» [3] .
[1] بـراي مـثـال ر.ك: الارشـاد، ج 2، ص 105؛ مـثـيـر الاحـزان، ص 65؛ تـاريـخ الطـبـري، ج 3، ص 328؛ الكـامـل فـي التـاريـخ، ج 3، ص 292؛ مـقـتـل الحـسين، خوارزمي، ج 2، ص 20؛ انساب الاشراف، ج 3، ص 103؛ المنتظم، ج 5، ص 340؛ تـذكـرة الخـواص، ص 227. ابـن شهر آشوب در المناقب مي گويد: «با آنان نـمـاز شـدت خـوف بـه جـاي آورد». عـلامه ي حلي در نهاية الاحكام (ج 2، ص 200) در معناي نماز شدت خوف گفته است: «آن به معناي پايداري كردن در جنگ و در زماني است كه هيچ كـس نـتـوانـد جنگ را ترك بگويد. يا به معناي شدت گرفتن ترس و بروز جنگ است به طـوري كـه اگـر مـسـلمـانـان پشت به دشمن كنند و يا آنكه نيروهايشان تجزيه گردد، از دشـمـن ايـمـن نـبـاشـنـد. در ايـن صـورت مسلمانان مي توانند سـواره پـياده يا ايستاده نماز بـخـوانند و در صورت امكان بايد رو به قبله بايستند. اما در صورتي كه امكان ايستادن رو بـه قبله ممكن نباشد مي توانند رو به قبله نباشند. اگر امكان به جا آوردن همه ي اركان برايشان باشد واجب است وگرنه مي توانند براي سجده و ركوع اشاره كنند، ولي براي سـجده بايد بيشتر خم شوند. چنانچه تنها بخشي از آنها را بتوانند به جاي آورند، به جـاي آوردنـش واجـب اسـت. تـقـدم و تـأخـر نـيـز بـراي آنـان جـايـز اسـت، بـه دليـل اين گـفـتـه ي خـداونـد مـتـعـال: «و اگـر تـرسـيـديـد پـيـاده يـا سـواره» رسـول خـدا (ص) فـرمـوده است: «رو به قبله و يا جز آن». امام باقر (ع) درباره ي نماز خـوف در هـنـگام تعقيب، مبارزه و درگيري فرموده است: «هر كس رو به هر سو كه باشد با اشاره نماز را به جاي مي آورد.».
[2] مثير الاحزان، ص 65.
[3] مـقـتـل الحـسـيـن، مـقـرّم ص 245 (حـاشـيـه صـفـحـه). مـقـرّم در ص 246 بـه نقل از كتاب اسرار الشّهاده مي نويسد كه وقتي امام (ع) از نماز فراغت يافت، خطاب به اصـحـاب فرمود: اي بزرگواران، اينك اين بهشت است كه درهايش به روي شما گشوده، نـهـرهـايـش بـه هـم پـيـوسـتـه و مـيـوه هـايـش رسـيـده اسـت؛ و رسـول خـدا به همراه كساني كه در راه خدا به شهادت رسيده اند منتظر قدوم شما هستند و بـه يـكـديـگـر مـژده ي رسـيـدن شـمـا را مـي دهـنـد. پـس، از ديـن خداوند حمايت كنيد و از حرم رسول خدا (ص) پشتيباني نماييد! اصحاب در پاسخ گفتند: جان ما فداي جان شما و خون مـا نـگـهـدار خـون شـمـا بـاد، بـه خدا سوگند تا رگي از ما بجنبد اجازه آنكه به شما و حرمتان بدي برسد نمي دهيم.